Circa 0. De Romeinen kenden al een vorm van georganiseerde brandbestrijding. Na de val van het Romeinse Rijk aan het einde van de vijfde eeuw werd aan dit onderwerp gedurende circa duizend jaar nauwelijks nog aandacht besteed. Het gevolg was dat in die periode vrijwel alle grote steden minstens één keer geheel of gedeeltelijk zijn afgebrand.
1518. Uitvinder van de verplaatsbare brandspuit: Anthony Blattner (Duitsland). Bij een brandspuit werd de noodzakelijke druk gegenereerd door een aggregaat of – vóór dit werd uitgevonden – door mankracht. Op deze manier kon het bluswater eventueel uit een lager gelegen gracht of sloot omhoog worden gepompt. In een tijd waarin het fenomeen ‘waterleiding’ nog niet bestond, was deze uitvinding dus buitengewoon nuttig.
1670. Uitvinder van de draagbare brandspuit: Jan van der Heiden (Nederland). Deze bouwde een (uiteraard toen nog ongemotoriseerde) brandspuit, die zo gering in omvang en gewicht was dat die kon worden gedragen. Dat kwam de inzetbaarheid zeer ten goede, vooral op plaatsen waar geen wielvoertuig kon komen.
1860. Uitvinder van de gemotoriseerde brandspuit: Eyre Massey Shaw (Ierland).
1933. Eerste personenauto met een on-board brandblussysteem: Standard (Engeland). On-board betekent: aan boord. Het betrof hier dus een integraal de auto aangebracht brandblussysteem. Zelfs nu komt dat alleen bij race-auto’s voor.
