Een kentekenbewijs is het identificatiebewijs van een auto, dat bewijst dat de daarop genoemde persoon inderdaad de eigenaar is. Het kentekenbewijs dient tevens als overschrijvingsbewijs.
FRANKRIJK
1893. Het eerste kentekenbewijs ooit (met bijbehorende kentekenplaten met het nummer 1) werd in Parijs in 1893 uitgegeven door het Départment Seine. In sommige landen duurde het daarna nog jaren voordat de overheden de noodzaak van een kentekenbewijs inzagen.
AMERIKA
1893. In datzelfde jaar maakte in Amerika de stad Boston een valse start door op eigen houtje kentekenbewijzen te gaan uitgeven, Acht jaar later deed de staat New York dat nog een dunnetjes over met de uitgave van een verplicht kentekenbewijs plus – tegen betaling van één dollar – een kentekenplaat met daarop … de initialen van de eigenaar. Vanzelfsprekend moest dit alles later alsnog landelijk worden gereguleerd.
DUITSLAND
1896. Duitsland voerde als derde land het kentekenbewijs in.
NEDERLAND
1896. Nederland voerde als vierde land het kentekenbewijs in. Dat heette toen overigens nog ‘rijvergunning’. Men begon met kentekenplaat nummer 1, maar bij nummer 2065 begreep men dat dit niet de juiste weg was. In 1906 kwam er een systeem bestaande uit een provinciale lettercode plus een getal. Dat hield stand tot 1951.
ENGELAND
1903. In 1903 werd Earl Russell eigenaar van het eerste in Engeland verstrekte kentekenbewijs met bijbehorend een kentekenplaat A-1.
Krachtens de Motor Car Act werd vanaf 1904 iedere Engelse auto-eigenaar verplicht om een kentekenbewijs aan te vragen.
